De " Lo Zeitung der Zeitverschwendung " publiceerde een speciale
avondeditie over het leven van enkele verdachte aanstichters.
Mensen zonder vaderland (statenloos). Mannen en vrouwen, die in
promiscuiteit hadden geleefd, of nog steeds leven. Bij wie diepe
langdurige gevoelens ontbraken of een specifiek anders dan een
misdaad (en niet speciaal een misdaad). Mensen, die volgens de
experts (beurshandelaren, psychologen, zakenmensen, handwerkslieden)
allerlei dingen op hun kerfstok hadden.
Meer dieren zei de" Lo Zeitung der Zeitverschwendung ", dan mensen.
Meer dan mannen en vrouwen. Of wat anders. Een ding hadden de
aanstichters gemeen: het familie inkomen. Men kon (statistisch)
concluderen, dat de aanstichters oftewel heel rijk of heel arm
zijn (aut Caesar aut nullus1).De middenstand ( de bourgeoisie)
was niet inbegrepen in deze studies ( wat toont, dat de waarheid
in het midden ligt).
